ΘΕΑΤΡΙΚΟ ΤΗΣ 25ης ΜΑΡΤΙΟΥ
O ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ
Στα πολύ παλιά τα χρόνια
ο Χριστός πριν γεννηθεί
η Παναγιά στην εκκλησία
πήγε να προσευχηθεί.
…………………………….
Ξάφνου φάνηκε μπροστά της
ένας άγγελος λαμπρός,
που βαστούσε ολόασπρο κρίνο
και σκορπούσε γύρω φως.
…………………………………….
Μη φοβάσαι ,της μιλάει,
εδώ μ’ έστειλε ο Θεός!
κείνος σ’ ευλογάει
και σου είναι βοηθός !
…………………………………
Άκουσε το θέλημά του
το τρανό και ξακουστό.
Ένας χρόνος πριν περάσει
θα γεννήσεις το Χριστό!
Μόλις είπε αυτά τα λόγια
χάθηκε στον ουρανό
κι η καλή μας Παναγίτσα
ευχαριστεί το Θεό.
Μουσική : ΄΄ Αγνή Παρθένε Δέσποινα΄΄
Άγγελος : Ω! Παναγιά , κόρη λαμπρή
κόρη χαριτωμένη
κόρη αγνή και άσπιλη
και λαμπροφορεμένη.
………………………………..
Έφτασε η ώρα , η στιγμή,
η ώρα η μεγάλη
σ’ όλο τον κόσμο ν’ ακουστεί
η δόξα η μεγάλη.
……………………………….
Τον κρίνο σου έστειλε ο θεός
να ! πάρε τον Μαρία,
συ θα γεννήσεις το Χριστό
θα γίνεις Παναγία.
……………………………..
Χαίρε , Μαρία
μητέρα του Κυρίου
η μόνη μάνα
τ’ ανθρώπινου και θείου…
Παναγία : Θεέ μεγαλοδύναμε,
τον κρίνο σου λαμβάνω
άραγε είμαι άξια
το Ιησού να κάνω ;
…………………………….
Μεγάλη είναι η εντολή
μέγα το θέλημά Σου,
σκύβω και υποτάσσομαι
δοξάζω το όνομά Σου.
…………………………………
Ήρθε η γλυκιά η ώρα
να αγγίξω τη ζωή
που θα γεννηθεί από μένα
με αγάπη θεϊκή.
………………………………..
Ας γενεί το θέλημά Του
ας ανοίξουν οι ουρανοί
ο καρπός μου να νικήσει
την αιώνια θανή…..
Μουσική : ΄΄ Αγνή Παρθένε Δέσποινα΄΄
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ’21
Μουσική : ΄΄ Να ’τανε το 21΄΄
Ιστορία : Ήτανε Τρίτη θλιβερή,
πριν τετρακόσια χρόνια,
που πάτησαν οι Οθωμανοί
τα Μαρμαρένια Αλώνια.
…………………………………
Την πύλη, τους ανοίξανε,
-είκοσι εννιά του Μάη-
τη μαύρη ,την Κερκόπορτα
κι η άπαρτη η Πόλη πάει.
…………………………………..
Το Κωνσταντίνο σκότωσαν,
το μέγα βασιλιά
και του δικέφαλου αετού,
κόψανε τα φτερά.
…………………………………..
Από τη μέρα την κακή,
κείνη την αποφράδα,
πέρασαν χρόνοι σκοτεινοί,
για την καημένη Ελλάδα.
Ελλάδα : Τι συμφορά και τι κακό,
με βρήκε την καημένη,
με έχουνε οι άπιστοι,
με άλυσο ,δεμένη.
………………………………
Εγώ που πάντα άντεχα,
που πρότασσα τα στήθη.
Πόσες φορές π’ απέκρουσα ,
τα περσικά τα στίφη;
………………………………..
Ρωμαίοι κι αν με πάτησαν,
σκλάβωσαν το λαό μου,
-αγροίκοι- τους κατέκτησα,
με τον πολιτισμό μου.
………………………………….
Θεέ μου δως μου δύναμη
κι υπομονή μεγάλη,
να δω τα δόλια μου παιδιά,
ελεύθερα και πάλι.
Τούρκος : Σκύψε ορέ άπιστε ραγιά
στο χώμα να ‘ναι η μούρη.
Στη δούλεψη μου μια ζωή,
θα ‘σαι ορέ γκιαούρη.
……………………………………
Φόρους θα δίνεις , θες δε θες,
χαράτσι και δεκάτη.
Σουλτάνος θα σε κυβερνά,
το μέγα το παλάτι.
………………………………….
Πασάδες και βεζίρηδες
αφεντικά θα έχεις.
Χωράφια σπίτια κι εκκλησιές,
εσύ δε θα κατέχεις.
………………………………..
Όσα παιδιά έχεις γερά,
πρόσφατα γεννημένα,
θα κάνω παιδομάζωμα
να πολεμούν για μένα.
Ραγιάς : Είμαι ο δύστυχος ραγιάς
και σκύβω το κεφάλι,
μεγάλη κάνω υπομονή,
ώσπου να φέξει πάλι.
………………………………..
Μέσα στη μαύρη μου καρδιά,
λαχτάρα έχω καθάρια,
να αποσώσει ο γούμενος,
του Μπαλουκλιού τα ψάρια.
………………………………………..
Μαρμαρωμένε βασιλιά,
μέσα μου καίει ο πόθος,
να ξαναπιάσεις το σπαθί,
να ξαλαφρώσει ο τόπος.
Μουσική : ΄΄ Κρυφό σχολειό΄΄
Μπαίνουν τα παιδιά και τραγουδούν το ΄΄ φεγγαράκι μου λαμπρό΄΄
1Ο Παιδί : Είμαστε Ελληνόπουλα
στη σκλαβιά μεγαλωμένα,
γράμματα δε μάθαμε
ούτε ιστορία τα καημένα.
……………………………………..
Μα δέστε τώρα
βαστάμε πινακάκι
και με προσοχή μεγάλη
πάμε νύχτα στο εκκλησάκι.
Παιδί 2Ο : Εκεί ψηλά στην κορυφή
στην ερημιά και στο σκοτάδι,
μας περιμένει ο παπάς
να μας διδάξει όλο το βράδυ.
……………………………………………
Κάτω από το φως του φεγγαριού
τα Ευαγγέλια μελετάμε
μαθαίνουμε για το Χριστό
και την Πατρίδα αγαπάμε.
………………………………………………………………………….
Παιδί 3Ο : Μας λέει ακόμα ο παπάς
και για τον Θούριο του Ρήγα,
για αγώνες, Γένος, λευτεριά
για την υπόδουλη πατρίδα.
………………………………………
Έτσι μαθαίνουμε κι εμείς
τι έκαναν οι πρόγονοί μας,
και πως για να ‘ ρθει η λευτεριά
ζητά θυσία τη ζωή μας.
Παιδί 4Ο : Μες τη μικρούλα μας καρδιά
ο πόθος καίει σα λαμπάδα,
κι αύριο εμείς αγωνιστές
θα γίνουμε για την Ελλάδα.
………………………………………..
Κλέφτες θα βγούμε στα βουνά
σπίτι μας θα ‘ναι τα λημέρια,
στο στήθος σύμβολο ο σταυρός
πιστόλες και σπαθιά στα χέρια.
………………………………………..
Κι όρκο θα δώσουμε ιερό
στην Παναγιά και το Χριστό μας,
να φέρουμε τη λευτεριά
στον τόπο τον πολύπαθό μας.
Μουσική : Φεύγουν τραγουδώντας ‘’ Φεγγαράκι μου λαμπρό’’
Μπαίνουν μέσα τα κλεφτόπουλα χορεύοντας και τραγουδώντας .
Μουσική : ΄΄ Μάνα μου τα κλεφτόπουλα΄΄
Κλεφτόπουλο 1ο : Είμαι μικρός , μωρέ ,παιδιά,
μα τούτο τι πειράζει;¨
Το λέει μέσα μου η καρδιά
στις φλέβες το αίμα βράζει.
…………………………………………
Δεν αντέχω τη σκλαβιά,
στους Τούρκους να ξεπέφτεις,
θα φύγω στα ψηλά βουνά ,
θα πάω να γίνω κλέφτης.
……………………………………….
Να σκαρφαλώνω σε κορφές,
να τρώω στο ποδάρι.
Σκέπασμα να ’χω από προβιές,
προσκέφαλο λιθάρι.
…………………………………….
Ελευθερία ή θάνατος!
΄΄ μια σπίθα κρυφοκαίει΄΄
το ψιθυρίζει στο κρυφό,
της εκκλησίας , το σκολειό,
ο γούμενος και κλαίει.
Κλεφτόπουλο 2ο : Όλη τη μέρα αγκαλιά
να ’χω το καριοφίλι,
μπιστόλες, δαμασκιά σπαθιά,
να ‘ ναι οι πιστοί μου φίλοι.
………………………………………
Κι όταν τους Τούρκους θα απαντώ,
ολόκληρο λεφούσι,
κυρτό χαντζάρι θα κρατώ,
αρχίζοντας γιουρούσι.
………………………………………..
Ώσπου να φύγει η Τουρκιά,
απ’ τον άγιο τούτο τόπο
και να’ ρθει πάλι η λευτεριά,
να παρατήσω τα’ όπλο.
…………………………………………
Ελευθερία ή θάνατος!
Το λάβαρο ανεμίζει,
στης Άγιας Λαύρας τη μονή,
τρέμει του Γερμανού η φωνή,
κι η Παναγιά δακρύζει.
Κλεφτόπουλο 3ο : Τα καριοφίλια να γενούν
αξίνες και κασμάδια.
Τα βόλια , σπόροι να χωθούν,
δρεπάνια τα χαντζάρια
……………………………………..
Να ανοίξουν πάλι οι εκκλησιές,
να ψέλνουν οι παπάδες.
Πιστοί να πάνε σε γιορτές
βαστώντας τις λαμπάδες.
………………………………………
Στον τόπο να γενούν σχολειά
δάσκαλοι και βιβλία,
να μάθει η νέα η γενιά
του Έθνους ιστορία.
…………………………………….
Ελευθερία ή θάνατος!
΄΄ Ελεύθεροι να ζούμε΄΄
βροντοφωνάζουν οι Έλληνες,
αντάμα με Φιλέλληνες,
΄΄ ειδάλλως ας χαθούμε΄΄.
Μουσική : Φεύγουν χορεύοντας και τραγουδώντας ΄΄ Μάνα μου τα Κλεφτόπουλα΄΄
Μουσική : Μπαίνουν μέσα τσολιάδες και Ελληνοπούλες χορεύοντας ‘’Μπεράτι Θεσσαλίας΄΄
Τσολιάς 1ος : Κάποτε στον τόπο αυτό
στα πολύ παλιά τα χρόνια
έπεσε βαριά σκλαβιά
κι έμοιαζε να ΄ναι αιώνια .
……………………………………….
Οι Έλληνες σκλαβώθηκαν
πικρό το δάκρυ χύναν
μα ούτε λεπτό απ’ τη σκέψη τους
τη λευτεριά αφήναν.
……………………………………..
Πάνε τετρακόσια χρόνια
που η Ελλάδα η γλυκιά
ζει στενάχωρα , πονά
απ’ του Τούρκου τα δεσμά.
………………………………………
Ζούμε μέσα στη σκλαβιά
στη φτώχεια τόσα χρόνια
με το κεφάλι μας σκυφτό,
πίκρα και καταφρόνια.
Ελληνοπούλα 1η : Είναι ημέρα ευλογημένη
η 25η του Μάρτη
και με αίμα η ιστορία
της πατρίδας μας εγράφη.
…………………………………….
Μια χούφτα των Ελλήνων
που ξεχύθει στον Μοριά
έδειξε στον κόσμο όλο
τι θα πει ελευθεριά .
…………………………………..
Τον Τούρκο τον εχθρό
εμείς δεν προσκυνούμε,
καλύτερα το θάνατο
μονάχοι μας να βρούμε.
Τσολιάς 2ος : Πότε καλή μου μάνα
αχ! πότε θα φανεί
του λυτρωμού η ώρα
πότε για μας θα ρθεί ;
………………………………….
Πότε θα λάμψει ο ήλιος
απάνω στα βουνά;
Πότε θα κυματίσει
σημαία ελληνικιά;
…………………………….
Ο πόνος είναι αβάσταχτος
ο κόσμος υποφέρει
αλλά ίσως αυτή η άνοιξη
κάποια ελπίδα φέρει.
………………………………….
Οι Τούρκοι δίνουν διαταγές
κανείς πια δεν τολμάει
να υψώσει το κεφάλι του,
η Ελλάδα αγκομαχάει.
Ελληνοπούλα 2η : Έτσι φεύγουνε τα χρόνια
όλα γίνονται κρυφά
μ’ άξαφνα κάτι τάραξε
του Τούρκου τα δεσμά.
………………………………….
Κάποιοι ακούστηκε να λένε,
πως μιλούν για λευτεριά
και τα σχέδια ετοιμάζουν
κάπου πέρα στο Μοριά .
…………………………………..
Καιρό την περιμέναμε
την άγια τούτη ώρα.
Τους Τούρκους υπομέναμε
χρόνια και χρόνια τώρα.
Τσολιάς 3ος : Μάνα θα φύγω στα βουνά
κλέφτης κι εγώ θα γίνω.
δεν την αντέχω τη σκλαβιά!
Εδώ πια δε θα μείνω.
……………………………………..
Φεύγουμε ! Πάμε στα βουνά,
λεύτερα εκεί θα ζούμε
τον Τούρκο που μας σκλάβωσε
από εκεί θα πολεμούμε.
…………………………………..
Εμπρός ! Τινάξτε με μιας
την τυραννία , τη σκλαβιά !
Παράδειγμα μας να είναι
των προγόνων μας οι μνήμες.
Ελληνοπούλα 3η : Η ώρα ετούτη φτάνει
όχι άλλη απελπισία
να ‘ ρθει να ριζώσει
στον τόπο η ελευθερία.
…………………………………
Μια μέρα σαν και σήμερα
τα’ αθάνατα παιδιά της
όλα μαζί ορκίστηκαν
για την ελευθεριά της .
Τσολιάς 4ος : Πολύ θάρρος χρειάζεται
κουράγιο και θυσία
μα ο Έλληνας και τη ζωή
δίνει για ελευθερία.
…………………………..
Η σπίθα έγινε φωτιά
της λευτεριάς η δάδα
και πολιτείες και χωριά
θ’ ανάψουν τη λαμπάδα.
…………………………………
Το καριοφίλι θ’ ακουστεί
θα λάμψει στον αέρα
το Έθνος μας θα δοξαστεί
και πάλι αυτή τη μέρα.
…………………………………
Ζήτω φωνάξτε να ακουστεί
σ’ όλη την οικουμένη
χώρα που βγάζει λεβεντιές
ποτέ της δεν πεθαίνει.
Μουσική : « Ο Θούριος του Ρήγα »
Τραγουδούν όλοι μαζί χτυπώντας παλαμάκια.
Μουσική :
Ελπίδα : Τον πόθο για τη λευτεριά
πολλές δεκαετίες,
τρέφαν , κρατούσαν ζωντανό,
τραγούδια κι ιστορίες.
…………………………………
Τον υποδαύλιζε ο παπάς,
μες στο κρυφό σχολειό
να μην ξεχάσει ο ραγιάς,
προγόνους και Θεό .
………………………………
Τρέχαν τα ελληνόπουλα,
στις εκκλησιές τα βράδια
και το ευαγγέλιο φώτιζε
του γένους τα σκοτάδια.
………………………………….
Όμως το υπόγραψε ο Θεός,
δάκρυσε η Παναγία,
ιερό αγώνα κίνησε,
η Φιλική Εταιρία .
Επανάσταση : Ξύπνα , καημένε μου ραγιά
εδώ και μη παρέκει
άσε κοπάδια και σφαχτά,
και πιάσε το ντουφέκι.
…………………………………..
Σήκω υπόδουλε ραγιά,
η ώρα έχει σημάνει,
το γιαταγάνι άδραξε
και άσε το δρεπάνι.
……………………………….
Στην Άγια- λαύρα ο δέσποτας
σήκωσε μπαϊράκι.
Τούρκος μη μείνει στο Μοριά,
ούτε των άπιστων κονάκι.
……………………………….
Έβγα σε κάμπους και βουνά,
αρματολός και κλέφτης.
Ελεύθερος κάλλιο να ζεις
αλλιώς νεκρός να πέφτεις.
Δόξα : Είμαι η Δόξα και τιμώ
τους ήρωες που αγωνιστήκαν
για τη χαμένη λευτεριά
στον πόλεμο ριχτήκαν .
……………………………………
Έγιναν μάχες φονικές ,
κορμιά νεκρά από ζωή.
Αμέτρητες καταστροφές,
το αίμα πότισε τη γη .
………………………………..
Μα ο αγώνας ο ιερός
και των ηρώων η θυσία,
σε νίκη οδήγησε λαμπρή
και χάρισε ελευθερία.
…………………………………
Το μήνυμα του λυτρωμού
στους Έλληνες εγώ το φέρω.
Με ένα στεφάνι από μυρτιά
δόξα στους ήρωες προσφέρω.
Ελευθερία : Απ’ τα κόκαλα βγαλμένη
των Ελλήνων τα ιερά
ξεπετάχτηκε αντρειωμένη,
η ζωοδότρα λευτεριά.
………………………………….
Χρόνια και χρόνια φούντωσε
σαν φλόγα η ελπίδα.
στα στήθια τα Ρωμέικα
κρυβόταν η πατρίδα .
………………………………….
Ήρθε ο καιρός αντρειώθηκε,
τίναξε τα φτερά της
αστράφτουν θάλασσες , στεριές
στη λεύτερη ματιά της .
………………………………….
Την Ελλάδα την καμένη ,
την ανάστησα ξανά,
μοίρασα χαρά κι ελπίδα
πάνω σε πόλεις και χωριά.
Ιστορία : Ποτέ μου δεν σας ξέχασα
γι’ αυτό σας τον αγώνα
τα έγραψα για πάντα όλα εδώ
θα μείνουν στον αιώνα .
…………………………………
Για πάντοτε γραφτήκανε
τα αθάνατα ονόματά σας
και η ιστορία δεν ξεχνά
ποτέ τη λεβεντιά σας …..
ΤΕΛΟΣ
Ελένη σ'ευχαριστούμε πολύ που τα μοιράστηκες μαζί μας!!! Πολύ ωραία και τα δύο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μένα μου άρεσαν πάρα πολύ από όλα όσα είδα!!!Ελένη, σε ευχαριστούμε κι ανταποδίδουμε!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή