Σελίδες
▼
Δευτέρα 30 Απριλίου 2012
Κυριακή 29 Απριλίου 2012
Ποιήματα για τη Μητέρα
Η Μανούλα
Ποιος την κούνια μας κουνάει,
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιος χαμογελά στο πλάι
Και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί
όταν είμαστε μικράκια;
Ποιος χαμογελά στο πλάι
Και γλυκά μας λέει λογάκια
και τον ύπνο προσκαλεί
Η μαμά μας η καλή.
.......................................
Τα μαλλιά μας ποιος χτενίζει;
Ποιος μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιος παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιος μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Τα μαλλιά μας ποιος χτενίζει;
Ποιος μας καμαρώνει, αλήθεια;
Ποιος παιχνίδια μας χαρίζει;
Ποιος μας λέει τα παραμύθια
στη φωτίτσα μας σιμά;
Η γλυκεία μας η μαμά.
..................................
Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιος πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Κι όταν κάποτε ένα στόμα
κάτι με θυμό μας λέει,
κι όταν παρακούμε ακόμα,
ποιος πονεί και σιγοκλαίει
κι έχει πίκρα στην καρδιά;
Πάντα η μάννα μας, παιδιά.
Στέλιος Σπεράντσας
Η μαμά
Η μαμά η γλυκιά
Που μ’ αγαπά μ’ όλη της την καρδιά
Είναι πάντα στο πλευρό μου
Φύλακας και άγγελος μου
..........................................
Πόσο θα ’θελα να τη φιλήσω
Στην αγκαλιά μου να τη σφίξω
Να της δώσω δυο φιλιά
Με αγάπη και χαρά.
Γιορτή της μητέρας
Η μαμά μου η καλή
έχει σήμερα γιορτή.
Γιατί η μαμά που αγαπώ
με έφερε στον κόσμο αυτό.
Συναισθήματα πολλά
νιώθω για τη μαμά.
Είναι ο μόνος άνθρωπος
που μ' αγαπάει αληθινά
και μοιραζόμαστε μαζί
όλα μας τα μυστικά.
Εύχομαι να είναι πάντα ευτυχισμένη
Μανούλα
Μανούλα είσαι στην σκέψη
μια όμορφη εικόνα
και θέλω την αγάπη σου
να χαίρομαι αιώνια.
.................................
Χίλιες φορές να γεννηθώ
εσένα θέλω πάντα
προστάτη μου και οδηγό
μονάκριβη μου, μάνα!
........................................
Μητέρα είσαι στήριγμα
αγάπη και ελπίδα
σαν μ’ αγκαλιάζεις τρυφερά
ολόθερμη ηλιαχτίδα.
Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΑΣ
Ένα παιδί, μοναχοπαίδι αγόρι,
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
αγάπησε μιας μάγισσας την κόρη.
- Δεν αγαπώ εγώ, του λέει, παιδιά,
μ' αν θέλεις να σου δώσω το φιλί μου,
της μάνας σου να φέρεις την καρδιά
να ρίξω να τη φάει το σκυλί μου.
Τρέχει ο νιος, την μάνα του σκοτώνει
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
και την καρδιά τραβάει και ξεριζώνει.
Και τρέχει να την πάει, μα σκοντάφτει
και πέφτει ο νιος κατάχαμα με δαύτη.
Κυλάει ο νιος και η καρδιά κυλάει
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!
και την ακούει να κλαίει και να μιλάει.
Μιλάει η μάνα στο παιδί και λέει:
- Εχτύπησες, αγόρι μου; και κλαίει!